برادران گرامی، با درس جدیدی از درس‌های ای کسانی که ایمان آورده‌اید هستیم و آیه‌ی امروز این است:

﴿ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنْ الرِّبَا إِنْ كُنتُمْ مُؤْمِنِينَ (278)﴾ (اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، تقوای خدا را پیشه كنيد و اگر مؤمن هستیدد، آن‌چه از ربا باقى مانده است را رها کنید.) ﴾

[ (سوره‌ی البقرة ) ]

آيات زیادی در مورد ربا وجود دارد:

آیات زیادی در رابطه با ربا وجود دارد. چیزی که کمر را می شکند وجود دارد:

﴿ ﴿الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا (275) ﴾ 

 (كسانى كه ربا مى‏خورند [از قبر] بر نمى‏خيزند مگر مانند كسى كه شيطان او را به آسيبى آشفته حال كرده باشد. اين از آن است كه گفتند: بيع مانند رباست.) ﴾

[  (سوره‌ی البقرة ) ]

تفاوت بین سرمایه گذاری پول در یک مؤسسه‌ی تجاری یا در یک بانک که هر دو سرمایه گذاری هستند و هر دو سودآور هستند چیست؟ در بانک یک سود ثابت، محدود و راحت است، لذا اگر اکنون شخصی پولش را نزد تاجری بگذارد و به او بگوید من سود ثابتی می‌دهم و تو را وارد حساب‌هایم نمی‌کنم، کاملا مثل ربا است:

﴿ ﴿ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (275) ﴾ 

 (اين از آن است كه گفتند: بيع مانند رباست، حال آن‌كه خدا بيع را حلال كرده و ربا را حرام شمرده است، پس هر آن كس كه از [جانب‏] پروردگارش پندى به او رسيد، آن گاه [از كار خويش‏] باز آمد، آن‌چه گذشت، از آنِ اوست و كارش واگذار به خداوند است و هر آن كس كه [به ربا] باز گردد، اينان دوزخى‏اند. آنان در آن جاودانه‏اند.) ﴾

[ (سوره‌ی البقرة ) ]

﴿ ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ والله لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ (276)

 ( خداوند ربا را نابود مى‏سازد و [بركت‏] صدقات را رشد مى‏دهد و خداوند هيچ ناسپاس گناهكاری را دوست نمى‏دارد.) ﴾

[ (سوره‌ی البقرة ) ]

فرمود: اگر این کار را نکردید... اعلان جنگ خداوند متعال بر دو انسان در یک موضوع نیامده است مگر در دو جا: یکی انسان رباخوار:

﴿ ﴿فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنْ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ (279) ﴾ 

 (اگر چنين نكرديد، به جنگى از [جانب‏] خدا و رسول او خبردار باشيد، و اگر توبه كرديد، اصل اموالتان از آن شماست. نه ستم كنيد و نه [بر شما] ستم رود.) ﴾

[ ( سوره‌ی البقرة آیه‌ی: 279 ) ]

مورد دوم:

 ((مَن عادَى لي وَلِيًّا فقَدْ آذَنْتُهُ بالحَرْبِ)) 

 (هر کس با یکی از اولیای من دشمنی کند در واقع با او اعلان جنگ کردم.) ))

[ ( صحيح البخاري ) ]