Bazen dini hükümlerle uyumlu bir kanun maddesi konur. Kişinin yapmaktan kaçındığı davranış hem kanunların hem de dinin yasakladığı bir davranış olur. Peki, acaba bu kişi onu Allah’tan korktuğu için mi, yoksa alacağı cezadan korktuğu için mi yapmıyor? Bunu bilemeyiz. Fakat Allah Teâlâ çok büyük bir hikmetle, dinde kanunlarla uyumlu olmayan yasaklar belirlemiştir. Ben onlara ihlâs (samimiyet) ibadeti diyorum.

Mesela kişi odasında oturur, karşısında bir balkon vardır, oraya uygunsuz kıyafeti bir bayan çıkar. Bu kişi gözlerini kapatır, ondan kaçırır. Peki, gözlerini bu harama kapattığını kim bilir? Allah’tan başka, dünyada hiçbir insan bunu bilemez. İşte iman arttıkça, vera da, takva da artar.

(( ركعتان من ورع خير من ألف ركعة من مخلط ))

[ الجامع الصغير عن أنس ]

“Takva ile kılınan iki rekât namaz, düzensiz, ilgisiz olarak kılınan bin rekât namazdan daha hayırlıdır.”

(Camiu’s-Sagir’de Hz. Enes’ten nakledilmiştir)

Ama sadece insanlar arasında bunu yapıyorsa, bunun manası şudur, bu kişiyi kontrol eden, ona bunu yaptıran insanlardır.
 

Kişi yalnızken böyle olmalıdır. Şöyle ki:

(( من لم يكن له ورعٌ يصده عن معصية الله إذا خلا لم يعبأ الله تعالى بسائر عمله ))

[ مسند الشهاب عن أنس بن مالك]

“Kişiyi Allah’a isyan etmekten uzaklaştıracak bir takvası, verası yoksa yalnız kaldığında Allah onun amelinden bir şeye ne diye ehemmiyet versin.”

(İbn Şihab Müsned’de Enes b. Malik’ten nakletmiştir)

Kaynak: http://nabulsi.com/web/article/13664