- 4.Allah’ın İsimleri (Esmaü’l-Hüsna)
- /
- 3.Esmaü'l-Hüsna Özet Bilgiler
Esmaü’l-Hüsna: “eş-Şekur”
“eş-Şekur” İsminin Ramazan ayındaki tezahürleri
Şekur İsminin Anlamları:
Eş-Şekur, şükür kelimesinin mübalağa (Abartılı bir şekilde yapmak) kalıbındandır.
İnsan dünyada senelerce yaşar. Bu seneler boyunca Allah’a itaat ederse, ona bitmek bilmeyen ebedi bir hayat bahşedilir.
Eş-Şekur, az amele karşılık çok mükâfat verendir.
Rabbimiz kutsi hadiste de şöyle buyurur:
(( أعددت لعبادي الصالحين ما لا عين رأت ولا أذن سمعت ولا خطر على قلب بشر ))
“Ben, sâlih kullarım için, hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği ve hiç kimsenin kalbinden geçirmediği (aklına gelmeyen) nimetler hazırladım.”
İnsanın Öğrenme Sahaları:
1. Görme Sahası:
Her birimizin bir görme sahası vardır. Bu bir dereceye kadar dar bir alandır. İnsan şehirleri, ülkeleri gezer ve oraları müşahede eder.
2. İşitme Sahası:
Fakat görme sahası, işitme sahası ile kıyas edildiğinde hiçbir şeydir. Zira insan şehirleri ziyaret etse de etmese de orası hakkında her şeyi duyabilir.
3. Düşünme Sahası:
Düşünme Sahası ise en geniş alandır. Aklınıza uzunluğu buradan güneşe kadar olan bir dağ gelebilir. Veya yeryüzünde dururken aya yaklaşan bir insan düşünebilirsiniz. Yani düşünme sahasının bir sonu yoktur.
Ama Allah’ın verdiği veya vereceği nimetler bu sahanın da üzerinde, onu da aşacak şekildedir.
“Şekur” kelimesinin bir diğer anlamı da sayısal manadadır.
Allah için bir şey yaptığınızda, o şey size ne kadar küçük görünse de Allah ondan memnun kalır ve karşılığını mutlaka fazlasıyla verir.
Ebu Hureyre Rasulullah (s.a.v.)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:
بَيْنَا رَجُلٌ يَمْشِي فَاشْتَدَّ عَلَيْهِ الْعَطَشُ فَنَزَلَ بِئْرًا فَشَرِبَ مِنْهَا ثُمَّ خَرَجَ فَإِذَا هُوَ بِكَلْبٍ ))
يَلْهَثُ يَأْكُلُ الثَّرَى مِنَ الْعَطَشِ فَقَالَ لَقَدْ بَلَغَ هَذَا مِثْلُ الَّذِي بَلَغَ بِي فَمَلأ خُفَّهُ ثُمَّ أَمْسَكَهُ بِفِيهِ
(( ثُمَّ رَقِيَ فَسَقَى الْكَلْبَ فَشَكَرَ اللَّهُ لَهُ فَغَفَرَ لَهُ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَإِنَّ لَنَا فِي الْبَهَائِمِ أَجْرًا قَالَ فِي كُلِّ كَبِدٍ رَطْبَةٍ أَجْرٌ
“Bir adam yolda yürürken susadı ve susuzluğu arttı. Derken bir kuyuya rastladı. İçine inip susuzluğunu giderdi. Çıkınca susuzluktan soluyup toprağı yemekte olan bir köpek gördü. Adam kendi kendine: “Bu köpek de benim gibi susamış.” deyip tekrar kuyuya inip, mestini su ile doldurup ağzıyla tutarak dışarı çıktı ve köpeği suladı. Allah onun bu davranışından memnun kaldı ve günahlarını affetti. Rasulullah'ın yanındakilerden bazıları: “Ey Allah'ın Resulü! Yani bize hayvanlar(a yaptığımız iyilikler) için de ücret mi var?” dediler. Aleyhissâlatu vesselam: “ Evet! Her “yaş ciğer” (sahibi) için bir ücret vardır.” buyurdu.”
Özet:
Birine hizmet edersiniz, sizi tanımıyorsa veya bu hizmeti sizin yaptığınızı bilmiyorsa bunun için size teşekkür edemez. Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:
﴾ مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا ﴿
“Eğer şükreder ve iman ederseniz, Allah size niye azap etsin ki? Allah, şükrün karşılığını verendir, hakkıyla bilendir.”
Size ne kadar küçük görünse de Allah her türlü ameli bilir ve bir karıncayı bile kurtardığınızda, korkmuş bir insanı sakinleştirdiğinizde bundan memnun olur ve karşılığını verir. Aç olan bir insanı doyurduğunuzda, her şey Allah katında mahfuzdur ve Allah Teâlâ bunu bilir ve sahibini mükâfatlandırır.
Müminin de şükür ile ahlaklanması gerekir. Kullar için şükür şu şekilde olur:
Dil ile amel ile şükür, teşekkür edilir. Ama kişi nimeti bilmediği, anlamadığı müddetçe ne dil ile ne de davranışlarla teşekkür edemez. Yani şükrün esası bilmek, anlamaktır.
“Eş-Şekur” İsminin Ramazan Ayındaki Tezahürleri:
Mübarek Ramazan ayında “eş-Şekur” ismi tecelli eder. Şekur olan Allah orucunuzu ve namazınızı mükâfatlandırır. Kalbinize sizi mutlu edecek bir sekinet bahşeder ve sizi Allah’a yakın kılar. Bu ise en çok ödül günü yani bayramda fark edilir. Çünkü mümin tuttuğu oruçlardan dolayı ferahlar ve kıyamet gününde de Rabbine kavuşarak ferahlayacaktır. Rasulullah (s.a.v.) de bunu doğrular şekilde şöyle buyurmaktadır:
(( لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ فَرْحَةٌ عِنْدَ فِطْرِهِ وَفَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ ))
“Oruçlu için iki sevinç (anı) vardır: Birincisi iftar ettiğinde (açlık ve susuzluğunun gitmesi ile)sevinir. İkincisi: (Âhiret günü) Rabbine kavuştuğunda (Rabbinin kendisine verdiği büyük sevap ile) sevinir.”
